किताबे-गुलज़ार

किताबे झांकती है बंद अलमारी के शीशों से

बड़ी हसरत से तकती है

महीनों अब मुलाकाते नही होती

जो शामें इनकी सोहबत में कटा करती थी अब अक्सर

गुजर जाती है कंप्युटर के परदों पर

बड़ी बेचैन रहती है किताबे ....

इन्हे अब नींद में चलने की आदत हो गई है

बड़ी हसरत से तकती है ..

जो कदरें वो सुनाती थी

की जिन के सैल कभी मरते थे

वो कदरें अब नज़र आती नही घर में

जो रिश्ते वो सुनाती थी

वह सारे उधडे उधडे हैं

कोई सफहा पलटता हूँ तो एक सिसकी निकलती है

कई लफ्जों के माने गिर पड़े हैं

बिना पत्तों के सूखे टुंडे लगते हैं वो सब अल्फाज़

जिन पर अब कोई माने नही उगते

बहुत सी इसतलाहें हैं

जो मिटटी के सिकूरों की तरह बिखरी पड़ी है

गिलासों ने उन्हें मतरुक कर डाला

जुबान पर जायका आता था जो सफहे पलटने का

अब उंगली क्लिक करने से बस इक झपकी गुजरती है

बहुत कुछ तह बा तह खुलता चला जाता है परदे पर

किताबों से जो जाती राब्ता था ,कट गया है

कभी सीने पर रख कर लेट जाते थे

कभी गोदी में लेते थे

कभी घुटनों को अपने रिहल की सूरत बना कर

नीम सजदे में पढ़ा करते थे ,छुते थे जबीं से

वो सारा इल्म तो मिलता रहेगा बाद में भी

मगर वो जो किताबों में मिला करते थे सूखे फूल

और महके हुए रुक्के

किताबें मँगाने ,गिरने उठाने के बहाने रिश्ते बनते थे

उनका क्या होगा

वो शायद अब नही होंगे !!

==========

पुस्तके डोकावतात बंद कपाटाच्या काचेतून 

खुप अपेक्षेने टकमक  बघतात!

महीनों महीने आता भेट होत नाही

ज्या संध्याकाळी ह्यांच्या बरोबर घालवल्या जात होत्या त्या
आजकाल कॉम्पुटर च्या स्क्रीन समोर घालवल्या जातात

खूप बैचेन राहतात पुस्तके
आता त्यांना झोपेत चालण्याची सवय झाली आहे

खुप अपेक्षेने टकमक  बघतात!

जी मुल्ये ती सांगत असतात

ज्यांच्या साथी आपण कधी मरत होतो

ती मुल्ये आता घरी दिसून येत नाहीत 

जी नाती ती सांगत होती
ती आता विरत चालली आहेत

कुठले पान उलटले तर एखादा हुंदका ऐकू येतो

काही शब्दांच्या माना तुटल्या आहेत 

बिना पत्त्याचे कोरडे ठणठनीट वाटतात ते  सर्व शब्द

ज्यांच्यावर आता कुठली आयाळ उगवत नाही

बरीचशी विखुरली आहेत
जी मातीच्या पेल्यानप्रमाणे तुटून पडलेली आहेत

ग्लासनि त्याना कवडीमोल केले आहे !

जिभेवर चव यायची पलटल्या  गेलेल्या पानांची
आता बोटाच्या क्लिक  सरशी एकाच निमिषार्धात
खूप काही आपोआप उमलत जाते पडद्यावर !
पुस्तकांचा जो स्वताशी  संबंध होता ; कापला गेला आहे
कधी कपाळावर ठेऊन पडून राहायचो
कधी मांडीवर घ्यायचो
तर कधी गुढग्यावर ठेऊन स्टेन्ड बनवायचो
लिंबाच्या सावलीत वाचत बसायचो ; शरीराचा स्पर्श व्हायचा
ते सर्व ज्ञान मिळत राहील नंतर सुधा
पण ती पुस्तकात मिळणारी सुकलेली फुले
आणि सुवासिक चित्ठ्या
आणि मागायच्या ; पडलेली उचलण्याच्या निमित्ताने जी नाती जुळायची
त्याचे काय होईल
कदाचित ती आता राहणार नाहीत !