Indignhadas- Dr. Subodh Prabhu

An  orginal Spanish poem very touching indeed  --translated to English ,Marathi by me from the translated French version of the poem (I do not know Spanish )

Hope you like it

Subodh  1 st December

​original

¡Qué suerte no ser una madre palestina,
ni una madre siria, ni una madre afgana,
ni una madre kurda,
ni una madre del cuerno de África !
Qué suerte no tener que... sostener
la muerte de mi hijo en mis brazos…
ese pequeño cuerpo
que se ha muerto sin más,
de hambre, de sed,
desangrado,
atravesado, zas, por una bala!
¡Qué suerte no tener que abrazar a mi hijo muerto
mientras mis ojos se resecan, lentamente,
de dolor, de impotencia,
de rabia contenida!
¡Qué suerte no tener que sortear cada día
el rostro enjuto y oscuro de la Parca,
y regalarle, esconderle, ocultarle
los rostros malditos de mis hijos,
que han nacido donde nada importan,
donde nada valen, donde nada son…!
Qué suerte, me repito cada día, qué suerte,
mientras mis hijos, tranquilos, duermen su infancia merecida.

Marisa Peña.
Poema publicado en el libro colectivo “ Indignhadas “
de Unaria Ediciones
 l.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
English

What luck! not (to be )  a Palestinian mother,
Nor a mother Syrian, nor a mother Afghan,
Nor a mother Kurdish
Nor a mother in the horn of Africa! (at Cape of good hope in Africa)

 lucky you I  don't ...have to hold
The death of my son in my arms...
That little body
That has been dead

no more, hunger, no  thirst,
Bled out,
 in a crosswire then bang -a bullet (ref to child being targeted at )

 Lucky You I don't have to hold my dead son
While my eyes are wilting (getting dry -helpless), slowly,
Of pain, impotence,
impotence of a pent-up anger!

 Lucky you  I don't have to face each and every day
The face lean and sinister 

 of the grim reaper,(grim reaper ---alludes to death /terrorist  )
And then  give up , Hide, hide
the bleeding faces of my children.
 The children born   born where nothing matters ,

 Where nothing is  worth, where nothing is...!

 What luck, I repeat every day, what luck.
While my son is quiet, Yours sleep (peacefully ) the way  his childhood deserves

Poem by :Marisa Peña.
Poem published in the book "Indignhadas" Collective
Unary  editions

किती  भाग्यवान तू  ग   बाई 

तू नाहीस एक प्यालेस्तिनी आई 

किवा सिरीयन ,अफगाण ,कुर्दिश 

आफ्रिकन किवा तत्सम काही !

भाग्यवान तू बाई 

माझ्या मृत बाळाला हातावर 

माझ्यासारखे झेलावे लागत नाही 
ते छोट बाळ 
मरून झालाय काही काळ 
आता भूक नाही ,तहान नाही 
रक्त ठिबकून ठिबकून काही उरलच नाही !
एक निशाणा ,एकच नेम ,ब्यांग- एक गोळी .बाकी काहीच नाही !!

 भाग्यवान तू बाई 
माझ्या मृत मुलाला हातावर झेलत 
डोळे असे  दूक्खाने   षंढ रागाने पाझरत 
दृष्टी मलूल कोरडी  बनत जाई 
ते तुझ्या नशिबी नाही !

भाग्यवान तू बाई 

प्रत्येक दिवशी मृत्यूचा करडा कोरडा चेहरा 

येत नाही असा  तुझ्या सामोरा 

आणि मग असहाय शरणागती ,त्याचाय्पासून पळ्ण 

मुलांचे रक्ताळलेले चेहरे  त्याच्यापासून लपवण 

मुल जी उपजली   जिथे  काहीच महत्वाचे उपजत नाही 

जिथे कशालाच मुल्य  नाही ,खरच  अगदी कशालाच नाही !

काय भाग्य !दिवसरात्र मी म्हणते  काय भाग्य तुझे बाई 

इथे माझा मुलगा 'शांत 'तुझा तिथे हक्काने

निवांत झोपी जाई !!

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

English Translation and Marathi  Transformation by  Subodh  Bangalore Dec 15

note :Please mention original poet (not the translator )if you intend to share this poem with others

note :some liberty is used while putting words in English and Marathi to complete the  meaning