Tuesday, February 2, 2021

Phulonsi rang se Hemant Deshpande

#Cinemagully

वहिदा रहमानच्या 83 व्या वाढदिवसानिमित्त -

फूलों के रंग से...  
 
फूलों के रंग से, दिल की कलम से
तुझको लिखी रोज़ पाती
कैसे बताऊँ, किस किस तरह से
पल पल मुझे तू सताती
तेरे ही सपने, लेकर के सोया
तेरी ही यादों में जागा
तेरे खयालों में उलझा रहा यूँ
जैसे के माला में धागा
हाँ, बादल, बिजली, चंदन, पानी 
जैसा अपना प्यार
लेना होगा जनम हमें, कई कई बार
हाँ, इतना मदिर, इतना मधुर
तेरा मेरा प्यार
लेना होगा जनम हमें, कई कई बार

     फुलांच्या रंगात हृदयाची लेखणी बुडवून तुला रोज कित्येक पत्रे लिहिलीत.  वारंवार अशी पत्रे तुला लिहीत गेलो, मात्र मला प्रतिसाद देण्याऐवजी क्षणोक्षणी तू मला सतावत राहिलीस, त्रास देत राहिलीस.  ही आपल्या जवळ आलीय असं वाटावं नि तू पाऱ्यागत जवळून निसटावी असंही कित्येकदा झालंय.  हे तुला सांगावं तरी कसं?  झोपताना तुझीच स्वप्नं मनात दडवून झोपलो नि तुझ्याच विचारांच्या जाळ्यात गुरफटत गेलो नि तेही अशा प्रकारे की एखाद्या हारातला दोरा फुलांमध्ये जणू अडकून पडावा.  होय, आकाशातला मेघ नि वीज जसे एकत्र राहतात नि पाण्यात उगाळल्यानंतर चंदन जसे पाण्याशी एकरूप होते तसं परस्परांशी एकरूप झालेलं प्रेम आहे आपलं.  इतकं मदिर, इतकं धुंद करणारं मधुर प्रेम आहे तुझं-माझं! हे प्रेम निभविण्यासाठी आपल्याला इथे अनेकवार जन्म घ्यावा लागेल.
 
साँसों की सरगम, धड़कन की बीना, 
सपनों की गीतांजली तू
मन की गली में, महके जो हरदम,  
ऐसी जुही की कली तू
छोटा सफ़र हो, लम्बा सफ़र हो, 
सूनी डगर हो या मेला
याद तू आए, मन हो जाए, 
भीड़ के बीच अकेला
हाँ, बादल बिजली, चंदन पानी 
जैसा अपना प्यार
लेना होगा जनम हमें, कई कई बार
 
     माझा श्वास सतत तुझीच सरगम छेडत राहतो.  तुझ्या श्वासांचे चढउतार माझ्या श्वासात मला जाणवतात.  तुझ्या स्पंदनांची वीणा सतत माझ्या मनात वाजत असते नि माझ्या स्वप्नांच्या मधुर गीतांची ओंजळ होऊन तू माझ्या मनाच्या गल्लीबोळात नेहमी दरवळणारी जुईची कळी आहेस असेही मला वाटू लागते.  मी एखाद्या छोट्या पल्ल्याच्या प्रवासात गेलेला असो वा दीर्घ पल्ल्याच्या प्रवासात असो, एखाद्या सुनसान रस्त्यावर असो वा गर्दीने वेढलेल्या एखाद्या यात्रेच्या ठिकाणी असो, तू मला प्रत्येक ठिकाणी आठवू लागतेस.  तुझी आठवण मला प्रत्येकच ठिकाणावर येऊ लागते नि भरलेल्या गर्दीत देखील तुझ्यात गुंतलेलं माझं मन अगदी एकटं-एकटं असल्यागत व्याकुळ होऊन जातं अगदी!  होय, आकाशातला मेघ नि वीज जसे एकत्र परस्परात मिसळून जातात तसं आपलं प्रेम अगदी एकरूप झालंय आता! हे प्रेम निभविण्यासाठी आपल्याला इथे अनेकवार जन्म घ्यावा लागेल.

पूरब हो पश्चिम, उत्तर हो दक्खिन, 
तू हर जगह मुस्कुराए
जितना भी जाऊँ, मैं दूर तुझसे, 
उतनी ही तू पास आए
आँधी ने रोका, पानी ने टोका, 
दुनिया ने हँस कर पुकारा
तसवीर तेरी, लेकिन लिये मैं, 
कर आया सबसे किनारा
हाँ, बादल बिजली, चंदन पानी 
जैसा अपना प्यार
लेना होगा जनम हमें, कई कई बार
हाँ, इतना मदिर, इतना मधुर 
तेरा मेरा प्यार
लेना होगा जनम हमें, 
कई कई बार

     पूर्व दिशा असो वा पश्चिम, उत्तर असो वा दक्षिण, तू प्रत्येक ठिकाणी नि प्रत्येक जागेवर मंद-मंद हास्याची पखरण पसरवीत जणू हसत असतेस.  मी तुझ्यापासून जितका दूर जाण्याचा प्रयत्न करतो तितकी तू अधिकाधिक माझ्याजवळ येण्याचा प्रयत्न करतेस.  आपल्या प्रेमाच्या मार्गात कितीतरी वादळे आली.  आपल्या प्रेमात अडथळा आणण्यासाठी, संकटांच्या कित्येक नद्या मार्गात आडव्या आल्या नि त्या अडसर ठरणाऱ्या पाण्याने देखील मला माझ्या प्रेमाविषयी टोकण्याचे सोडले नाही.  पाणीदेखील माझी अकारणच चौकशी करू लागलं.  मला वारंवार टोकू लागलं नि सारं जग तर छद्मीपणे हसून म्हणालं, 'अरे वेड्या, तू निघालास तरी कुणीकडे?'  मात्र या सगळ्यांकडे दुर्लक्ष करून, तुझी तसबीर हृदयाशी लावल्यामुळे मला किती दिलासा मिळाला, किती शांती मिळाली ते माझं मलाच माहीत.  कारण आकाशातला मेघ नि वीज जसे एकत्र असतात.  चंदन नि पाणी परस्परात मिसळून जातात तसं आपलं प्रेम अगदी एकरूप झालंय आता!  परस्परात मिसळलंय आता!  परस्परात विरघळलंय आता! हे प्रेम निभविण्यासाठी आपल्याला इथे अनेकवार जन्म घ्यावा लागेल.
 
चित्रपट : प्रेम पुजारी (1970)
गायक : किशोर कुमार 
संगीतकार : सचिन देव बर्मन 
गीतकार : नीरज (गोपालदास सक्सेना)
 
    ✍️हेमंत देशपांडे         
------------------------------------------------------------------------------------

No comments:

Post a Comment