Aake Sajjada Nashin
आके सज्जादानशीं कैस हुआ मेरे बाद,
न रही दश्त में खाली कोई जा मेरे बाद
माझ्यानंतर येऊन कैस (मजनूचे खरे नाव ) महात्मा झाला
माझया नंतर (वेदनांच्या ) वाळवंटात रिकामी जागा राहिली नाही!
चाक करना है इसी गम से गिरेबान-ए-कफ़न
कौन खोलेगा तेरे बंद-ए-क़बा मेरे बाद
शवपेटीवरील कफनाचा तुला
ह्याच दुखानि छेद घ्यायचा आहे
माझया नंतर कोण उघडणार तुझे दुखा च्या अंगारख्याचे बंद?
वो हवा खा है चमन के, चमन में हर सुभ
पहले मैं जाता था और बाद-ए-सबा मेरे बाद
ती हवा खायला रोज पहाटे बागेत जायची
पहिल्यांदा मी पोचलेलो असायचो वार्या ची झूळुक माझ्यानंतर यायची!
तेज़ रखना सरे हर खार को अए दश्त-ए-जुनूं
शायद आ जाए कोई आबला पा मेरे बाद
हे वैराण वाळवंटा तुझया काट्याची धार अशीच ठेव
हे वैराण वाळवंटा तुझया काट्याची धार अशीच ठेव
कदाचित माझयासारखा कोणी वेडा फोड आलेल्या पावलानि येइल!
मुह पे रख दामन-ए-गुल रोयेंगे मुर्गान-ए-चमन
हर रविश ख़ाक उडाएगी सबा मेरे बाद
तोंडावर पाकळ्या ठेऊन रडतिल बागेतले पक्षी
प्रत्येक इच्छा वार्याच्या झूलकी बरोबर खाक होइल!
बाद मरने के मेरे कब्र पे आया वो 'मीर'
याद आयी मेरे ईसा को दवा मेरे बाद
माझ्या मरणानंतर कबरिवर आला तो मीर
आठवण आली देवाला औषधाची मी मेल्यानंतर!
… ………. मीर तकि मीर ………।
No comments:
Post a Comment