Sunday, January 5, 2014

एक बस तू ही नहीं--फ़रहत शहजाद



एक बस तू ही नहीं मुझसे खफा हो बैठा
मैंने जो संग तराशा वो खुदा हो बैठा
एकच  तू नाहीस माझ्यावर रागावुन  बसलेला
मी ज्याच्यावर ( प्रेमाची ) कारागिरी केली तो प्रत्येक दगड देव होऊन बसला !
( आणि माझ्या आवाक्याबाहेर  गेला !)


उठ के मंजिल ही अगर आये तो शायद कुछ हो
शौक़-इ-मंजिल तो मेरा आबला-पा हो बैठा
सुरवातीला काहीतरी बनायचे असे ध्येय डोळ्यासमोर होते
उत्साहाने चालू केलेला प्रवास पायांवर गळवे येउन खुरडल्यासारखा  झाला !


मसलेहत छीन गई कुव्वत-इ-गुफ्तार मगर
कुछ न कहना ही मेरा मेरी सदा हो बैठा
निरनिराळ्या आघातांनी माझ्या बोलण्यातील ताकदच निघून गेली
काही न बोलणे हेच माझे संभाषण होऊन बसलं !

शुक्रिया ऐ मेरे कातिल ऐ मसीहा मेरे
ज़हर जो तुने दिया था वो दवा हो बैठा
धन्यवाद माझ्या मारेकऱ्या  आणि देवदूता
तू मला दिलेले विष ( दुख ) माझे औषध होऊन बसले !

जान-इ-शेहजाद को मिन-जुम्ला-इ-आदा पाकर
हूक वो उठी की जी तन से जुदा हो बैठा
शेहजाद ला मिळालेल्या  स्वागतामुळे  (वागणुकीमुळे )
जी जबरदस्त कळ (हृदयात ) ऊठली , जीव शरीरापासून वेगळा होऊन बसला !

फ़रहत शहजाद

No comments:

Post a Comment