पत्ता-पत्ता बूटा-बूटा ...मीर तक़ी 'मीर'

पत्ता-पत्ता बूटा-बूटा हाल हमारा जाने है ।
जाने न जाने गुल ही न जाने बाग़ तो सारा जाने है॥
पान न पान ; झुडुप अन झुडुप माझी अवस्था जाणतात
माहित नसेल गुलाबालाच फक्त ; बाकी सर्व बागेला माहिती आहे

लगने न दे बस हो तो उस के गौहर-इ-गोश को बाले तक ।
उस को फलक चश्म-ए-माह-ओ-खुर के पुतली का तारा जाने है ॥१॥

तिच्या कार्नाफुलाना जी गोष्ट माहित आहे ; ती तिच्या कानांपर्यंत पोचली नाही
जी गोष्ट तिच्या चंद्रासारख्या डोळ्यातील बाहुलीला माहिती आहे  (पण तिला माहिती नाही )

आगे उस मुताकब्बिर के हम खुदा खुदा किया करते हैं ।
कब मौजूद खुदा को वो मघरूर खुद-आरा जाने है ॥२॥
त्या रुप्गार्वितेसमोर आम्ही देवाचे जरी गोडवे गायले
ती स्वताच्या स्तुतीत मग्न असल्याने त्या कडे दुर्लक्ष करते

आशिक़ सा तो सादा कोई और न होगा दुनिया में ।
जी के ज़ान को इश्क में उस के अपना वारा जाने है
प्रेमिकाइतका  सरळ (साधा ) दुनियेत कोणी नसेल
ज्याला तिच्या प्रेमासाठी जीव देणे सुद्धा महिति आहे

चारागरी बीमारी-ए-दिल की रस्म-ए-शहर-ए-हुस्न नहीं ।
वरना दिलबर-ए-नादाँ भी इस दर्द का चारा जाने है ॥४॥
आजारी  दिलावाराचा उपाय त्या सुंदरीला माहिती नाही असे नाही
माझ्या वेड्या हृदयाला सुद्धा ह्यावरची दवा माहिती आहे

क्या ही शिकार-फरेबी पर मघरूर है वो सय्याद बच्चा ।
तैर उड़ते हवा मैं सारे अपनी उस्सारा जाने है ॥५॥
कुशल शिकारी आहे ती एका शिकारयाची मुलगी
पक्ष्याला आपल्या मर्यादा माहित असल्याने आकाशात उडून जावे लागले

मेहर-ओ-वफ़ा-ओ-लुत्फ़-ओ-इनायत एक से वाक़िफ इनमें नहीं ।
और तो सब कुछ तंज़-ओ-किनाया रम्ज़-ओ-इशारा जाने है ॥६॥
प्रेम काळजी ,अनुकंपा ह्या तिला माहितीच नाहीत
कुचेष्टा , थट्टा , नखरेलपणा ह्याच गोष्टी तिला माहिती आहेत

क्या क्या फ़ितने सर पर उसके लाता है माशूक़ अपना ।
जिस बेदिल बेताब-ओ-तवां को इश्क़ का मारा जाने है ॥७॥
तिच्या विविध नखर्यांमुळे होणारी उत्तेजना
उत्कट प्रेमिकाचे हृदयच जाणू शकते

आशिक़ तो मुर्दा ही हमेशा जी उठाता है देखे उसे ।
यार के आ जाने को यक़ायक़ उम्र दोबारा जाने है ॥८॥
प्रेमी तर मृतच आहे तिला बघितले नाही तर
प्रेयाशिच्या येण्याने अचानक त्याला दुसरी जिंदगी मिळते

रखानों से दीवार-ए-चमन के मूंह को ले हैछिपा यानी ।
उन सुराखों के टुक रहने को सौ का नज़ारा जाने है ॥९॥
तिचा सुंदर चेहरा ती इतरांपासून सर्वप्रकारे लपवीत असते
तिच्या सौदर्याची  एक झलक शेकडोंना आकर्षित करते हे तिला माहित आहे

तशना-ए-खून है अपना किअना 'मीर' भी नादाँ तल्खीकाश ।
दम-दार आब-ए-तेघ को उस के आब-ए-गंवारा जाने है ॥१0॥
मीर इतका उद्धट आणि मूर्ख ; तिचा हिंस्त्रपणा लक्ष्यात येत नाही
आपले रक्ताने भरलेली सुरई उंची मदिरा म्हणून भेट द्यायची त्याची तयारी आहे