तुला गोगलगायी आवडतात?
डॉ सुबोध प्रभू
हा माझ्या छोट्या गोड फ्रेंच मैत्रिणीचा किस्सा. कासांद्रा आणि माझी ओळख ती साडेतीन -चार वर्षाची असताना झाली. मी भारतात परतूनसुद्धा अजूनही आमची मैत्री खूप घट्ट आहे. लाडाने
तिला मी 'कासु' आणि ती मला ' सुदोब ' म्हणायची.
ग्रेनोबल मध्ये दर वर्षी उन्हाळ्यात एक छोटी सर्कस येत असे. साधारण एक तास शोअसे. तिकीट पाच युरो. घोडे, बकऱ्या, कुत्रे, पोपट असले प्राणी, कसरत करणारे मनुष्य आणि विदूषक असत. दरवर्षी तीच सर्कस येत असे. कास्संद्राचेआई-वडील आणि मोठा भाऊ तेच तेच पाहून कंटाळले होते. त्यांनी विनंती केली यावर्षी तू कासुला बरोबर घेऊन जाशील का?
छोटा मैत्रिणीबरोबर वेळ घालवायचा म्हणजे मला आनंद झाला.
ठरल्यावेळी तिच्या वडिलांनी तिला सर्कस च्या ग्राउंडवर सोडलं. माझा हात धरून चिमुरडी चालू लागली. अचानक तिने मला प्रश्न विचारला....
"aimez-tu les escargots?" तुला गोगलगायी आवडतात?
आता मला सगळेच प्राणी आवडतात. आणि त्यात कासुला जे आवडेल ते मला आवडणारच! म्हणून मी "खूप खूप "असं उत्तर दिलं.
"मी त्यांना सोबत घेऊन आले आहे" कासूने आपल्या पाठपिशवीकडे बोट दर्शवत सांगितले.
मला त्यात नवल वाटले नाही. लहान मुले असल्या काय -काय गोष्टी गोळा करत असतात. आपण नाही का काडेपेटीत काजवे ,चतुर असले प्राणी पाळायचो ?माझ्या लहानपणी मी तर बेडूक मासे एका बाटलीत भरून आणले होते. सुरुवातीला माशासारखे दिसत होते. नंतर त्यांना हळू हळु बेडकाचा आकार आला. . शेवटी छोट्या बेडकांनी बाटली च्या तोंडातून उड्या मारून पलायन केले. जेव्हा एक दोन बेडूक देवघरात गेले तेव्हा आईचा संयम सुटला होता!!
आम्ही दोघे आत गेलो. कासूशी संभाषण साधण्यासाठी तिच्या पातळीवर आले पाहिजे असा माझा विचार! म्हणून मी गमतीनं म्हटलं ,"अग त्या गोगलगाईंना सर्कस दाखव की"
"Ils deja Mort "ते कधीचेच मेलेत
कासूने चेहरा थंड ठेवून, 'मॅटर ऑफ फॅक्ट' सुरात सांगितलं. मला जरा आश्चर्य वाटलं. मनात म्हटलं ही मुलगी दिसते गोड पण थोडी चक्रम पण आहे की काय? कारण मेलेले कीटक ,प्राणी कोण बाळगेल??
सर्कस सुरू होऊन पंधरा-वीस मिनिटे झाली. विदूषकाचे खेळ आले. कासूने आपली पाठपिशवी उघडली. त्यातून खाण्याचा डबा ,वॉटर बॅग, टिशू पेपर,fork सगळं काढल. व्यवस्थित अरेंज केलं. नंतर तिने डबा उघडला.
मी एक चोरटा कटाक्ष डब्याकडे टाकला. व्हाईट सॉसमध्ये चक्क शंखासकट गोगलगायी तरंगत होत्या. अंगावर एक छोटा शहारा आला. कासूबाईंनी मात्र न लाजता एक चिमटा tong बाहेर काढला. सफाईने शंख चिमट्यात पकडला. दुसऱ्या हाताने दोन काट्याचा फॉर्क घालून मांसाचा तुकडा काढला. क्षणार्धात गिळकृत केला. मी पाहतच राहीलो!
अजून काही मास शंखात शिल्लक आहे का हे बघण्यासाठी कासुने चिमट्यात धरलेला शंख उंचावत प्रकाशाकडे वळवला. नंतर मोठ्या उत्साहाने शंखाला तोंड लावून आतलं मास ओढून घेतलं. आमच्या कोल्हापुरात कसं, मटन भक्त हाड असंच उंचावर धरून आतला मगज चोखुन घेतात? त्या तर्हेचे कृत्य मला वाटले! आमच्या कोल्हापूरकरांच्या चेहऱ्यावर अशावळी जे तृप्तीचे भाव असतात तेच भाव ा कासूच्या चेहर्यावर होते. जणू ब्रम्हानंदी टाळी लागली होती!!
तीन-चार गोगलगाईंचा फन्ना उडवल्यावर तिच्या लक्षात आलं ,अरे सुबोधला पण गोगलगायी आवडतात! मोठ्या लाडाने चिमट्यात एक गोगलगाय पकडून माझ्या तोंडाजवळ तिने आणली आणि मधाळ आवाजात म्हणाली घे'!
मी अस्सल शाकाहारी .माझ्या पोटात ढवळून आलं. मोठ्या प्रयत्नाने मी चेहरा हसरा ठेवला." तूच घे" मी तिला परत सांगितलं. आता तिच्या चेहऱ्यावर समाधानाचे भाव होते. ' चला, आपल्या खाण्यात कोण वाटेकरी नाही 'याचा तिला आनंद झाला होता. यथावकाश तिचं खाण संपलं. तोंड टिश्यूने साफ करून घोटभर पाणी प्याली. सगळी सामग्री परत पाठीच्या पिशवीत टाकली. मग उरलेली सर्कस आम्ही दोघांनी पाहिली. कासूकडे बघताना मला एका क्षणी एकदम गोड ,निष्पाप, बाहुली सारखी मुलगी दिसत होती तर दुसर्या क्षणी लंकेच्या राक्षसी पैकी एक ,जनावरे पकडून मोठ्या आनंदाने खाणाऱ्या अक्राळ विक्राळ चेहऱ्याचा भास होत होता!!
सर्कस संपली. आम्ही बाहेर आलो. तिचे वडील तिला न्यायला आले होते. फ्रेंच संस्कृतीत जवळच्या व्यक्तीचा निरोप घेताना बिसू (bissou चुंबन) घ्यायचं असत. कासूच्या वडिलांनी तिला आपल्या कमरेपर्यंत उचललं. कासु माझ्या गालावर ओठ टेकवण्यासाठी पुढे
झुकली. गडबडीत तिचे छोटे ओठ माझ्या ओठांना स्पर्शून गेले.
तिच्या दातांच्या फटीतून एक गोगलगाय चुकून माझ्या तोंडात शिरली असं मला नंतर बराच काळ वाटत राहिलं!!
(C) डॉ सुबोध प्रभू
No comments:
Post a Comment